In 1969 werd er al op de Maan geland met een " drone " , dus zo bijzonder is dit toch niet?
Dit kan je toch niet echt vergelijken. Ik heb geen idee wat de latency is naar de maan, maar ik vermoed met technieken van vandaag nog steeds te groot om enige vorm van realtime controle te hebben. Dat is de eerste onderscheiding.
In 1969 waren er ook amper zenders/ontvangers op de aardkloot die genoeg kennis en apparatuur hadden om ook maar iets te kunnen met de telemetrie die van een dergelijke robot afkwamen (ik noem het maar een robot, omdat er volgens mij weinig menselijke input aanwezig was in de missie-kritische stappen). Dus de data heen-en-weer krijgen was niet erg lastig vanuit een beveiligings oogpunt (vergeleken met nu en technisch was het waarschijnlijk wel lastig toen).
Dan heb je dus ook meteen het grootste probleem en verschil te pakken, draadloze signalen zijn niet meer veilig, alles en iedereen met genoeg kennis kan meeluisteren en meedoen. Dus op technisch vlak al hele andere uitdagingen, encryptie e.d. In principe heb je alleen wat internet nodig en een HackRF of een simpele TV ontvanger dongle om heel wat te ontwrichten.
Drones op aarde kunnen een stuk minder autonoom zijn dan een moonlander/marslander puur omdat we hier op aarde wel bijna realtime control kunnen krijgen. Doordat een mens veel directer interactie kan hebben via een apparaat, met directe feedback, zijn ook ingewikkeldere handelingen mogelijk op afstand.
Ja, de mars rover kan ook heel wat, maar als een mens deze machine in realtime kon besturen met wat joysticks, kon hij nog veel meer.
Stel dat iemand een leuk experiment voor perseverance bedenkt, dan kan dit niet eventjes simpel via een mission planner gedaan worden. Eerst moet code worden geschreven, dit wordt extensief getest in een geïsoleerde omgeving op aarde met een exacte replica van die op mars, nadat dit allemaal is geverifieerd zullen ze het misschien uploaden naar mars.
Kortom, toch wel echt een wereld van verschil, dit zijn maar enkele details.